examens komen eraan

Het is weeral een tijdje geleden, maar hier ben ik weer.

Ondertussen is er weeral van alles gebeurd. Omdat ik nu geen langlaufen meer doe, moet ik terug clubs doen. Ik doe dus op deze moment 2 clubs: Scholar's Bowl en RTS club.
RTS staat voor Real Time Strategy, wat een type van videospelletjes is. Met andere woorden, we spelen daar videospelletjes. Ik doe dat normaal toch niet echt veel, dus dacht ik, waarom niet...
Scholar's bowl is een quiz-club. Scolar's bowl is hier een redelijk gekend en verspreid fenomeen, er is bijvoorbeeld een competitie en wedstrijden en zo. Eigenlijk komt het echt gewoon neer op een quiz-club. Het team dat de meeste vragen kan beantwoorden wint. Met Scholar's Bowl ben ik ook een tijdje geleden naar het kampioenschap van de staat Vermont geweest, in Burlington. Dat was weer gezellig 2 uurtjes in de schoolbus gepropt zitten (en ook vroeg opstaan). We hebben het daar redelijk goed gedaan eigenlijk. We hebben maar 6 mensen in de club, dus echt grote resultaten kunnen we niet echt halen, wegens gebrek aan mankracht. Een paar van de matchen werden ook uitgezonden via internet, wat ik eigenlijk op mijn blog had moeten zetten...
Uiteindelijk zijn we tot in de finale van de Medler's Cup geraakt, een competitie voor kleine teams. We hebben de finale niet gewonnen, maar we mochten wel door naar de grote competitie, waar we meteen ook uitlagen... Al bij al was het een heel fijne dag, en een heel fijne ervaring.
Ik ben dan ook nog over huis gegaan. Vliegen, het is toch wat... Mijn vlucht van Burlington naar Newark had 3 uur vertraging om onbekende redenen. Door een stomme stewardess heb ik dan uiteindelijk mijn aansluiting naar Brussel gemist. Door mijn vertraging in Burlington had ik maar 25 minuten om mijn vlucht naar Brussel te halen.
Ik nam deze keer mijn skilatten, mee, dus ik had eigenlijk enkel een trolley en mijn laptoprugzak mee. Omdat mijn vlucht naar Burlington in een mini-vliegtuig is (ik kan er niet in rechtstaan) moest mijn trolley mee in het bagageruim van het vliegtuig. Daardoor moest ik zeker 10 minuten wachten voordat ik mijn trolley (wat handbagage is) terug had. Ik had nog gevraagd aan de stewardess of ik mijn trolley toch niet mee mocht nemen in het vliegtuig, omdat ik anders mijn vlucht zou missen. Maar van mevrouw moest mijn trolley mee in het ruim.
Het toppunt was, dat mijn vlucht naar Brussel de laatste van de dag was. Ik zou dus normaal gezien de nacht in de luchthaven moeten doorbrengen, met dank aan onze stewardess. Uiteindelijk ben ik op de wachtlijst terecht gekomen van een vlucht naar Parijs. Deze vlucht was volgeboekt, maar moest er iemand niet kunnen, mocht ik die stoel dan hebben. Toen de man aan de gate mijn naam omroepte, was ik super blij uiteraard.
Aangekomen op Charles De Gaulle, was de miserie nog niet gedaan. Mijn bagage (skilatten) waren niet meegekomen. Ze hadden mij nochtans verzekerd dat die mee gingen komen. Uiteindelijk is het niet echt een probleem, aangezien het 'maar' skilatten waren. Saillant detail, de mensen van US Airways wisten zelf eigenlijk niet goed waar mijn bagage was... Uiteindelijk is mijn bagage via Parijs → Brussel tot bij ons thuis geraakt.
Ondertussen ben ik weer in de VS, en de examens komen eraan. Gestressd ben ik niet, aangezien er uiteindelijk voor mij niet al te veel op het spel staat (buiten mijn eer misschien)
In other news: Ik heb toestemming om opnieuw aan de UGent te gaat studeren.

Dit was het voor vandaag

Thomas