Welja, Ik ben dus terug in de Verenigde Staten aangekomen. Na 3 weken fantastische vakantie en heerlijk terugzien, Ik dus weer op het vliegtuig. Goh, zo eens 4 maanden weg zijn, dan weet je pas wat je mist, en vooral ook wat zo fijn is aan thuis. Er gaat toch niks boven ons Belgisch eten (wat dat dan al ook moge zijn) en uiteraard ook ons bier. Bedankt aan de mama (voor het eten) en aan de zusjes (voor de biermand). Ik heb trouwens nog altijd nootjes te goed van iemand...
Eerst moest ik natuurlijk mijn bagage inpakken. Ik had niet zo veel meegenomen van ginder, maar ging wel nog wat extra langlauf-gerief meenemen. Daarbovenop natuurlijk een redelijke lading chocolade en dan ook nog snoepjes (duh...). Volgens mij kwam ik gemakkelijk aan 12.5 kg zoetigheden. Voeg daar nog wat kleren, schoenen, koffer, ... bij en je krijgt 30 kg. De gewichtslimiet is evenwel 23 kg. Probleem. Te weten gekomen dat ik naast mijn rugzak ook nog een extra stuk handbagage mocht meenemen. Opgelost!
Het afscheid was niet makkelijk, dat is het nooit, maar ja, wat moet dat moet. Eerst moest ik de plas over. Nog een mooi vliegtuig eigenlijk. De handbagage-compartimenten waren ook ingenieus gedaan. In plaats van gewoon een deurtje dat opengaat (zoals dat normaal het geval is) schoven de 'bakken' in het plafond. De stoelindeling was 3-4-3, dus nog een redelijk groot vliegtuig. Ik zat aan de gang, dan een mevrouw naast mij. De zetel bij het raampje was niet bezet. Wat ik dan zou denken, is dat mevrouw zich zou verzetten naar het raampje, zodat we allebei een beetje gebruik kunnen maken van de lege zetel, neen. Mevrouw bleef zitten. Ik zat daar met mijn rugzak onder de stoel van de persoon voor me, en dan met mijn lange benen had het een hele verlichting kunnen zijn moest die rugzak daar weg kunnen. Niet dus. Mevrouw gebruikte de 2 zetels als een soort zetel, met al haar gerief onder de 2e stoel gepropt, dus kon ik daar niks kwijt. Nu ja, ambetante mensen heb je overal (al lijkt het mij dat de concentratie toeneemt als je dichter bij de VS komt)?
Gedurende de vlucht hadden we redelijk wat turbulentie. Niet dat het erge turbulentie was, maar gewoon constant schudden en beven.
Deze keer vloog ik niet op Philadelphia, maar op Washington DC (Dulles om precies te zijn). Weinig aanschuiven daar eigenlijk voor Immigratie en Douane.
Daarna gewacht voor de vlucht (of klucht) naar Burlington. De terminal waarin ik moest wachten had een heel hoog Charleroi (Brussels-South) gehalte. Het was dan ook een terminal voor alle binnenlandse en lokale vluchten, de een al naar een saaiere bestemming als de andere.
Ons vliegtuig naar Burlington was een klein ding, als ik rechtstond zat mijn hoofd tegen het plafond, maar een stoel of 50. Handbagage moest mee in het ruim wegens te weinig plaats in de bakjes boven je hoofd.
Na eerst nog een eindje te wachten op het bijtanken en het de-icen van het vliegtuig (30 minuutjes vertraging) kwam de piloot met een fijne boodschap. Het vliegtuig was warempel te zwaar. Het vliegtuig woog (volgens wikipedia) droog aan de haak 44.000 pond, dus zonder brandstof en bagage. Omdat er veel brandstof en veel bagage op het vliegtuig zat, was het vliegtuig dus te zwaar. De volledige 350 pond te zwaar. Dus er moesten 2 mensen van boord gaan.
Nu ja, achteraf gezien toch maar best denk ik. Het was een zwaar vluchtje. Gedurende de hele vlucht redelijke turbulentie, en dan tijdens de landing was het gek. We zijn min of meer uit de lucht gestuiterd. Een zeer goede piloot alleszins.
Hier begint alles weeral zijn gewone gangetje te gaan. Iedereen is toegekomen, de een met al wat meer vertraging dan de ander. De lessen zijn ook alweer bezig. Vorige semester hadden we de eerste dagen nog geen volledige dagen school, maar dat is nu niet het geval.
Deze semester heb ik AP Computer Science, AP Physics C, English 4 (een kutvak), AP Calculus BC en dan nog GS. GS gaat volgens mij op orde komen dit semester, of toch in ieder geval beter uitdraaien dan vorige semester.
Ik doe ook nog altijd langlaufen. Vandaag zijn we effectief gaan skiën. Deze zaterdag hebben we al wedstrijd, en het is een skating wedstrijd. Klein probleempje: ik had tot vandaag nog nooit geskatet. Het doel voor overmorgen is om niet laatste te worden. Nu ja, we zien wel.
Dat is zo ongeveer alles wat ik hier neergepend krijg. Ik ga proberen terug frequenter blogs te schrijven.
Groensels
Thomas
Geen opmerkingen:
Een reactie posten